22 Ocak 2009 Perşembe
21 Ocak 2009 Çarşamba
PROFİLİM'DEKİ FOTOĞRAF
Geceden belliydi manzara yine de uyandığımda ve odamda pencereden baktığımda bir kâşif gibi sevindiğimi anımsıyorum. Kimsenin bilmediği, daha önce görmediği ve belki de görmek istemediği apaçık bir dehliz gibi... Koşarak uzun zamandır elimi sürmediğim fotoğraf makinemi aldım ve çektim. Fotoğraf makinem manuel olduğu için ve acemiliğe yeniden başlangıç yaptığım için biraz telaşlıydım. Bütün pozları bir anda bitirip, tab ettirmek istiyordum filmi. Üşüdüğümü anladığımda aynı anda karnımdaki gurultuyu duyunca, sıcacık mutfak imgesi belirdi. Yine de fotoğraf makinemi yanıma aldım...
İmge gibi mutfak sıcacıktı. Kahvaltı sofrası hazır beni bekliyordu. Dün patronuma mesaj yazmayı (felaket kar var yol şimdiden kapandı yarın işe gitmem mümkün değil...) ve garantiye alıp konuşmayı akıl ettiğim için kendimi kutladım. Kızarmış ekmekler ve sıcak çay eşliğinde kahvaltı nefisti. Bir gazetemiz yoktu o da olsa değmeyin keyfime. İşte bu dedim yavaş yavaş nefes almaya başlamıştım. Heryer bembeyazdı bense baharın geldiğini duyumsuyordum...
18 Ocak 2009 Pazar
YALAN SES
Ben seni duvarların arkasına sakladım,
Karşıdan düz taş.
Varsın hepsi yanılsın, sevincime son yok:
Bahçem yalnız benimsin.
Bilerek değişik anlattım, seni duvar sandılar
Değilsin.
Gözler üstünkörü gördü:
Bahçem yalnız benimsin.
Ben buralardan giderken
Sen de benimle gelirsin.
Bizimle biter hikâye, geride kalan yalan ses:
Bahçem yalnız benimsin.
Behçet Necatigil
Ben seni duvarların arkasına sakladım,
Karşıdan düz taş.
Varsın hepsi yanılsın, sevincime son yok:
Bahçem yalnız benimsin.
Bilerek değişik anlattım, seni duvar sandılar
Değilsin.
Gözler üstünkörü gördü:
Bahçem yalnız benimsin.
Ben buralardan giderken
Sen de benimle gelirsin.
Bizimle biter hikâye, geride kalan yalan ses:
Bahçem yalnız benimsin.
Behçet Necatigil
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)